-
1 θυμιαω
(ион. aor. ἐθῡμίησα)1) (о благовониях и т.п.) кадить, жечь, курить(τέν στύρακα, τὸ λήδανον Her.; τοῦ λιβανωτοῦ Luc.)
τὸ σπέρμα τῆς καννάβιος θυμιῆται (ион. = θυμιᾶται) Her. ( в скифских — банях) жгут конопляное семя;2) pass. выделять ароматические испарения(οἶνος ὅ γλυκὺς θυμιᾶται Arst.)
3) pass. чадить(πιμελέ θυμιᾶται καὴ τήκεται Arst.)
4) окуриватьθυμιώμεναι (sc. μέλισσαι) μάλιστα τὸ μέλι ἐσθίουσιν Arst. — окуриваемые пчелы особенно (жадно) едят мед.